Wycenę akcji przedsiębiorstwa możemy wykonać na podstawie analizy fundamentalnej lub technicznej. Analiza techniczna dotyczy głównie określenia przyszłego kursu akcji na podstawie historycznych trendów notowań. Analiza fundamentalna jest mi zaś znacznie bliższa, ponieważ jak sama nazwa wskazuje, opiera się na fundamentach przedsiębiorstwa. Tymi fundamentami są m. in. wyniki historyczne, sytuacja w branży a nawet sytuacja makroekonomiczna. Wszystko to ma bowiem wpływ na wartość wewnętrzną akcji. Wewnętrzną, czyli tą, do której racjonalni inwestorzy dążą, a która nie zawsze jest tożsama z wartością rynkową. Stąd też pojawiają się rekomendacje odnośnie kupna (wartość rynkowa niższa od wartości wewnętrznej) lub sprzedaży (wartość wewnętrzna akcji niższa od wartości rynkowej) akcji. Jak obliczyć wartość wewnętrzną akcji? Nie jest to proste. Generalnie istnieje podział na cztery grupy metod wyceny akcji. Są to:
– metody dochodowe,
– metody porównawcze/ mnożnikowe,
– metody majątkowe,
– metody mieszane.
Metody dochodowe są najczęściej stosowane w praktyce. Zakładają, że wartość przedsiębiorstwa zależy od korzyści finansowych (zysków) dla inwestora, jakie będzie ono generowało w przyszłości. Stąd też główną czynnością do wykonania przy korzystaniu z metod dochodowych jest określenie bieżącej wartości (dyskontowanie) przyszłych zysków jakie osiągnie inwestor z posiadania akcji spółki. Dyskusyjne jest pojęcie przyszłych zysków inwestora, stąd też mamy różne podejścia w tej materii. Wycenę wartości wewnętrznej akcji możemy wykonać m. in. jedną z następujących metod:
– metoda zdyskontowanych zysków przedsiębiorstwa,
– metoda zdyskontowanych dywidend,
– metoda zdyskontowanych przepływów pieniężnych.
Powyższe metody postaram się w przyszłości dokładnie opisać.
Metody mnożnikowe (porównawcze) są bardzo proste i zapewne dlatego bardzo często stosowane. Ich istotą jest wycena akcji na podstawie wartości akcji innych spółek, uznanych za podobne (np. firmy konkurencyjne). W metodach tych korzystamy ze wskaźników finansowych. Do najczęściej używanych należy zaliczyć:
– P/E,
– P/BV
– DY,
– P/S,
– P/CF,
– P/CFO.
Warto zaznaczyć, że zazwyczaj dokonując wyceny na podstawie dwóch różnych wskaźników, uzyskujemy dwa różne wyniki. Stąd stosuje się kilka różnych wycen mnożnikowych a następnie wyniki są uśredniane. O poszczególnych wskaźnikach pisałem już poprzednio:
– Wskaźniki P/E, P/BV oraz DY – podstawowe pojęcia,
– Wskaźniki P/S, P/CF oraz P/CFO – podstawowe pojęcia.
W przyszłości przedstawię także konkretne przykłady wycen metodami porównawczymi (wskaźnikowymi, mnożnikowymi).
Metody majątkowe opierają się na majątku przedsiębiorstwa. Nie są to metody często stosowane, ponieważ nie zakładają potencjału spółki. Sprawdzają się jednak w przypadkach, gdy firma nie przynosi zysków lub jest likwidowana. Do najczęściej stosowanych metod wyceny z tej grupy zaliczymy:
– metodę likwidacyjną (ile dostaniemy za majątek firmy, gdybyśmy ją dzisiaj likwidowali),
– metodę odtworzeniową (ile zapłacimy za ten sam majątek firmy, gdybyśmy od nowa ją budowali),
– metodę aktywów netto (aktywa – kapitał obcy).
Metody mieszane zawierają elementy wycen majątkowych i dochodowych. Zakładają, że wartość firmy zależy zarówno od majątku firmy, jak i od jej potencjału. Stosowane są często w przypadku firm o ogromnych aktywach, ale niewielkich zyskach. Są to firmy idealne do restrukturyzacji. Inwestorzy są wtedy skłonni zapłacić wartość odtworzeniową spółki powiększoną o dodatkowy zysk. Jak dokonujemy wyceny? Nie ma tutaj przyjętych ogólnych wzorców. Generalni inwestor może dokonać wyceny metodą majątkową i dorzucić „bonus”. Alternatywnie może dokonać wyceny dwoma metodami z różnych grup a następnie ustalić im wagi (np. wycena likwidacyjna * 0,6 + wycena mnożnikowa * 0,4) i zsumować powstałe wyniki.
0 Komentarze.